Un et Wilma waat
Op dä letzte Walzer
Un dä Tünn bläddert en singem Handy wie en ’nem Booch
Hä hät vun dä janze Danzerei jenooch
Merk jaanit, wie et Wilma wibbelt
Wie et aan de Näjjel knibbelt
Un hä hürt och nit dat Jeräusch
Deef hingen en ihrem Hals
Dat Jeräusch zwesche Laache un Kriesche
För dat mir jaakeine Name han
Wenn m’r Sehnsucht esse künnt, denk et Wilma
Söch ich us wie die Plaat
Un et luurt dä Tünn aan
Dä dat widder jaanit metkritt
Un et fällt ihr – womöschlich zem eetzte Mol – op
Datt hä och nit jrad schlanker jewoode es
Die letzte paar Johr
Un et Wilma waat
Wör ich’m doch bloß ens frembjejange
Denk et Wilma un kichert heimlich en sich eren
Un weiß jaanit, wie se jetz dodrop kütt
Ävver se frööch sich:
Wo sin eijentlich all die Schlössel
Vun dä Schlösser aan däm Jitter op d'r Hohenzollernbröck?
Un wat es wohl jewoode us all däm Jlöck, dat do hängk?
Tonnewies Jlöck, datt se ald Angs han
Die Bröck däät nimmieh lang halde
Ävver wahrscheinlich hält die länger
Als all die Verspreche, die do hänge
Un langsam vüür sich hin roste
Denk et Wilma un waat
Un et Wilma waat
Op dä letzte Walzer
Un dä Tünn bläddert immer noch en singem Handy
Als wör et e Booch
Hä hät vun dä janze Danzerei jenooch
Un als die Kapell dann endlich fäädisch es
Met Superjeile Zick
Un die andere all, fäädisch vun dä Höpperei un dä Brüllerei
Die Thek belarere
Un dä Sänger jnädisch (ihr Pfündsche en d’r Täsch)
Wilmas Wunsch erfüllt
Un die Kapell My Heart Cries For You spillt
– Mie Hätz kriesch för dich –
Do es et Wilma janz allein op dä Danzfläch
Allein met Dean Martin
Un däm Jeföhl wie …
Wie all die Jeföhle för d’r Tünn
Dä do drövve jrad langsam vum Stohl rötsch
D’r letzte Schabau noch en d’r Hand